ضرورت استراتژی توسعه صنعتی بر پایه استانداردهای جهانی

با توجه به اینکه امروزه توسعه اقتصادی اجتماعی و فرهنگی هر کشوری را می بایستی بر اساس داشته های آن کشور توجیه نمود از این جهت برنامه‌ریزان هر منطقه تلاش می کنند ضمن شناخت و مطالعه در خصوص مزیت های اقتصادی و اجتماعی هر منطقه پایه و اساس برنامه ها را بر اساس آن مزیت ها تنظیم نمایند.
کشور ایران با برخورداری از فصول مختلف و همچنین منابع خدادادی معدنی و نیروی کار ماهر و دسترسی به ۲۸۰۰ کیلومتر آبهای بین المللی به اندازه کافی می‌تواند همه ویژگی‌های لازم برای توسعه اقتصادی و اجتماعی را در مقیاس بین المللی بهره مند باشد. با توجه به این مسئله برنامه ریزی می بایستی بر مبنای مطالعه شناخت مزیت ها استوار باشد. با این وصف سالهاست ما هنوز در شناخت و تنظیم یک استراتژی موفق نبوده ایم. این یک پرسش اساسی است که می تواند از زبان صاحبان اندیشه ، اساتید، اقتصاددانان و سیاسیون و کسانی که در مجاری قانونی و اجرایی کشور نقشی اساسی داشته و دارند ،مورد پرسش قرار گیرد.
در همین راستا به سراغ یکی از نمایندگان مجلس آمده ایم و برخی از دغدغه های خویش را از وی جستجو نموده ایم.حاصل گفتگوی خبرنگار ما با معصومه پاشایی بهرام عضو کمیسیون صنایع و معادن و نماینده حوزه انتخابیه مرند و جلفا در مجلس شورای اسلامی را بشرح ذیل در می یابید؛

تاثیر نداشتن استراتژی توسعه صنعتی روشن و مشخص در دولت جهت مدیریت صنایع کشور چگونه خود را نشان می دهد؟
هر کشوری جهت توسعه همه جانبه نیازمند تدوین سند استراتژی توسعه صنعتی براى تعیین جهت‌گیری‌های بلندمدت کشور خود، در نحوه ارتباط بخش صنعت با اقتصاد جهانی و اقتصاد داخلی هست تا به‌طور غیرمستقیم بر تخصیص منابع بین صنایع و یا گروه‌های صاحب‌نفوذ جامعه اثر بگذارد، ولی متاسفانه در کشور ما نتوانستیم منابع را خوب مدیریت کنیم و در ایجاد تغییرات مطلوب اجتماعی، نهادی و سیاسی در جهت مدرنیزاسیون کردن جامعه و درنهایت دست‌یابی به رشد پایدار به موفقیتی که در شان کشورمان هست، دست یابیم. نبود استراتژی توسعه در کشور ما باعث شده نتوانیم نقدینگی را به سمت تولید هدایت کنیم و باعث بزرگ شدن حباب دلالی در اقتصاد کشورمان شویم.
از سوی دیگر و علیرغم بهره مندی از برنامه توسعه پنج ساله اقتصادی اجتماعی اما پس از سالها متوجه شده ایم که جهت گیری توسعه اقتصادی کشور به سمت برخی از مناطق خاص بدون توجیه اقتصادی بوده است. در حقیقت زیر فشارهای عوامل سیاسی اتخاذ تصمیم شده است. کشور ایران علی رغم بهره مندی از ۲۸۰۰ کیلومتر مرزهای بین المللی دریایی در جنوب و شمال کشور هنوز از این مزایای خدادادی استفاده چندانی به عمل نیامده است. در حالی که این مزیت های اقتصادی در هر کشوری به عنوان زیربنای توسعه و مناسبات اقتصادی بین المللی تعریف شده است به گونه‌ای که در حال حاضر ۵۵ درصد به صورت میانگین و توسعه در کرانه ها و سواحل دریا ها صورت گرفته در حالی که در کشور ما این ضریب به ۱۲ درصد کاهش یافته است.

نظر شما در مورد وجود صنایع بسیار قدیمی با تکنولوژی کهنه و تاثیر آن بر روی تولید چیست؟
باید بپذیریم که یک سری از صنایع ما واقعأ پیر و فرسوده شده و نیازمند بروزرسانی می باشند، ولی به دلیل عدم مدیریت پویا و مولد و با مخفی شدن پشت شعار حمایت از تولید داخلی که مانع رقیب سازی برای این صنایع شده با همان روال قدیمی مشغول بکار هستند به طور مثال صنعت خودرو ایران جزو صنایعی است که همچنان روی پلتفورم های قدیمی کار می کند و شهامت خروج از این لاک را به خود نداده و ما با شعار حمایت از تولید ملی و منع واردات و عدم نظارت بر سیستم مدیریت این صنایع و عدم کنترل مافیای این صنایع بازاری برای انها ساخته ایم که دغدغه ی داشتن R&D قوی را نداشته باشند! حمایت از تولید داخلی لازم است ولی نباید باعث تنبلی و عدم پویایی صنعت کشورمان شود صنعت باید پاسخگوی نیاز های رفاهی و ایمنی خاطر جامعه ای باشد که مردم آن در سایه ی رسانه، پیشرفت خود را با استانداردهای دنیا مقایسه می کنند!

نقش مهم ارتباط دانشگاه با صنعت چیست؟
ارتباط بین صنعت و دانشگاه بستر را برای رسیدن به استراتژی توسعه صنعتی در هر کشوری فراهم می کند، متأسفانه صنعت و دانشگاه در یک برهه ای تکروی کرده و احساس بی نیازی نسبت به هم داشته اند و این احساس بی نیازی باعث شدصنعت کشورمان از علم روز محروم و دانشگاه محلی برای تربیت تئوریسین شود و در حالت کلی ساختار صنعت بی هیچ استراتژی و توسعه ای در مسیری بی برنامه حرکت کند اما ایران امروز به برکت وجود جوانان فرهیخته قدم در راه ارتباط صنعت و دانشگاه نهادند که ما امیدواریم این ارتباط باعث توسعه و بروزرسانی صنعت ایران شود

به نظر می‌آید تسهیلات مالیاتی در مقایسه تولیدکنندگان با تجار بسیار ضعیف بوده چون متأسفانه بخش بازرگانی به صورت دلال بازی درآمدزایی می کنند.چه برنامه ای دارید جهت دادن تسهیلات و گشایش این کارگاه های تولیدی؟
متأسفانه باید بپذیریم که از قدیم تجارت در ایران به معنی واردات بوده و مسئولین و اطرافیان آنها به دلیل زود بازدهی و بی دردسری واردات مانع توسعه صنعت داخل شده و ایران را تبدیل به یک‌بازار مصرف کردند ، اگر ۳۰ سال پیش به جای فروش نفت و هزینه کردن در امد نفت برای واردات، با یک استراتژی صنعتی قوی زیرساخت صنعتی را فراهم می کردیم اکنون شاهد چالش های حوزهء صنعت نبودیم البته هنوز هم دیر نشده و ما با استفاده از سامانه های الکترونیکی که مجلس و دولت به دنبال نهادینه کردن آنها هستند، ضمن ایجاد شفافیت در حوزه تجارت، بانکداری، گمرکات و مالیات علاوه بر کنترل بازار به صنعت کمک کنیم تا درگیر بروکراسی اداری جهت اخذ مجوز ها و تسهیلات لازم نگردد و تسهیلات و ارزى که باید در اختیار تولید قرار بگیرد بدست دلالان نیافتد.